Blog 26-07-2015

Schaapje schaapje heb je witte wol.

Als innovatief persoon geboren in Zeeland ben ik al heel mijn leven bezig om vernieuwende zaken neer te zetten, denk hierbij aan vrije dansfeesten, spirituele beurzen, workshops over intuïtie en nog veel meer.

Als ik om mij heen kijk zijn er al heel veel mensen geweest die eenzelfde traject hebben gelopen en weer zijn gestopt.
Ik ben natuurlijk heel erg nieuwsgierig hoe dit komt.

Van nature zijn we schapen en volgen wij datgene wat ons verteld word, als je tegen de gevestigde orde ingaat ben je een rebel en gaat het systeem proberen jou terug te duwen in het bestaande systeem ( mijn ervaring ).
Vanuit eigen ervaringen heb ik gezien hoe dit is gezinnen gaat als er iemand is die ziek word of na een scheiding, dan gaan andere kinderen de rol van een moeder of vader overnemen om zo het “ oude systeem “ terug in stand te krijgen.

Ik heb ooit het verhaal gelezen wat heel goed aangaf wat ik bedoel:

Een man loopt langs de kant van de weg. Het is een mooie zonnige dag, hij voelt de warmte van de zon op zijn gezicht, hoort de geluiden van de vogels en de insecten om hem heen. Terwijl hij daar zo loopt vindt hij het ei van een adelaar. Hij bekijkt het ei van alle kanten, stopt hem in zijn jaszak en neemt het mee naar huis, naar de boerderij. Daar aangekomen stopt de man het ei in het nest van een broedende kip op het boerenerf.
De jonge adelaar komt tegelijkertijd met de kippenkuikens uit, ze groeien samen op. Vele jaren doet de adelaar wat de kippen ook doen. Hij krabbelt in de aarde naar wormen en andere insecten. Hij tokt en kraait. Zo heel af en toe beweegt hij z’n vleugels, vliegt een eindje van de grond. De jaren gaan voorbij, de adelaar wordt ouder.

Op een dag ziet hij een schaduw boven zich. Wanneer hij omhoog kijkt ziet hij een prachtige vogel aan de wolkenloze hemel. De vogel zweeft gracieus en koninklijk in de sterke windstroom met nauwelijks een slag van zijn gouden vleugels. Hij ziet de scherpe blik, de kromme snavel, de glanzende gouden veertjes op zijn kop bewegen in de wind. De oude adelaar kijkt vol bewondering toe. “Wie is dat? “ vraagt hij zachtjes. “Dat is de adelaar, de koning onder de vogels,” zegt z’n buurman. “Hij hoort thuis in de lucht, zoals wij op de grond thuishoren – wij zijn kippen.” De adelaar kijkt nog eens omhoog, met een zucht gaat hij weer verder. Hij krabbelt in de aarde op zoek naar wormen en insecten en af en toe tokt en kraait hij. Zo nu en dan beweegt hij zijn vleugels, vliegt een eindje van de grond. Zo leeft hij nog vele jaren en sterft uiteindelijk als een kip.

De vraag die mij bezig houd is, ben ik een kip of een adelaar en als ik allemaal kippen om mij heen heb kan ik dan ooit vliegen?

Wat is het dat er voor zorgt dat wij niet veranderen en schapen blijven?
Ik heb zelf het idee dat nieuwe zaken betekenen dat het om een ongeschreven blad gaat wat we zelf in kunnen vullen en dat kan eng zijn.
In plaats te kiezen voor iets nieuws kiezen we liever voor wat we kennen en uit angst voor verandering kiezen we dan maar voor het oude ( dat kennen we) en laten we vernieuwende varen.
Kijk eens wat er gebeurde toen Premier Balkenende riep dat het crisis was in Nederland, massaal doken we in de crisis. Is het een vorm van massa hypnose, laten we ons wijs maken en gaan we er in geloven en het vervolgens scheppen.
Er zijn nog vele voorbeelden en vanuit de kwantum fysica blijkt ook dat we scheppen waar we aan denken, dus de vraag blijft: Kip of adelaar?

Ik kan hier uren over doorvertellen, maar dat ga ik niet doen, waarom zwemmen we in angst en kiezen we er niet voor om te gaan vliegen.

Ik ben klaar om te vliegen, ik ben heel mijn leven door een achtbaan gegaan en alle tegenslag aangegaan, af en toe wel eens mijn kop in het zand gestoken ( ik ben net een mens ) maar ik heb altijd mijn hart gevolgd, ook al betekende dat dat ik pijn op liep, 3 maal alles ben kwijtgeraakt, maar als ik bij Petrus aan de hemelpoort kom en die vraagt heb je geleefd, dan kan ik dit met een volmondig Ja beantwoorden!

Ik wil meerdere mensen uitnodigen hetzelfde te doen, er is een gezegde dat luid:
Volg je hart, want dat klopt!

Is getekend de Adelaar!